Willekeur aan coulance bij vergeten incheck

Naar welk artikel verwijst Arriva dan wat aangepast moet worden?
Art 72 BP2000 ongetwijfeld.

Dit artikel spreekt echter onmiskenbaar dat inchecken nodig is ter ontwaarding van de kaart.
Ik kan een incheck en daar een waarde van 0,00 geen ontwaarding noemen.

Sterkere nog :
De wet is al van 2000. Waarom hebben de vervoerders dan niet massaal abonnementhouders beboet voor 9 juli 2014, de datum waarop zij dit wilden. Iedereen overtrad al de wet.

09-07-14: D-Day voor de Treinbazen
Reizigers al 13 maanden proefkonijnen tussen de rails

Als in een flipperkast zouden de reizigers op stations gaan rondstuiteren en elke treffer op hun apparaten tot ‘Kassa!’ maken. Hun p.r.-brigade gedekt door een bataljon juristen had de ‘Wereldprimeur’ langs het parlement geloodst. Ze wisten dat daar vooral autorijders zaten met een leasebak of dienstwagen + chauffeur die discussies over 130 km/u en Zwarte Pieten tot beroep maakten. Gedienstig wipte de onderminister duizenden bezwaren van reizigersorganisaties onder de mat en niemand viel daarover. Op Prinsjesdag kon ze met haar dubbelhoedje pronken naast haar bazin met ook wat ruimte onder de pet. Voor Den Haag kende Utrecht geen angst: de Tweede Kamer zou een hamerstukje blijven, -ze waren daar ook juist 2 maanden op vakantie.
“We zijn uniek in de wereld. In geen enkel ander land kun je met één kaart terecht in het hele OV. Daar mogen wij trots op zijn.” kraaide de staatsvrouw. Als opdrachtgever-financier las ze ‘s nachts al vijf maanden ‘De kaart uit Hongkong’ van de TU-Delft; met rode oortjes zag ze de datum 09-07 naderen waarop NS de reizigers ging verrassen.

Dít is de ambitie van die jonge vakmensen van de TU Delft:

"Een OV-chipkaart die zo gebruiksgericht is dat Nederlanders over vijf jaar in het buitenland opscheppen over HÚN OV-chipkaart" / TU Delft

“Hoe de vervoerder een resultaat bereikt vind ik niet zo relevant . . .” stelde ze in haar FYRA-verhoor. Het tekent haar instelling; maar ook de onverschilligheid van toeziende parlementariërs die het OV slechts kennen van dalende spoorbomen.

Reizigers, elke dag over de vaste route naar hun werk, kunnen die chipkaart handig vinden.
Bij de 500.000 af-en-toe-reizigers met Voordeelurenkaart -mensen uit de analoge tijd met kennis van hoofdrekenen zonder smartphone-duimpjes- ligt dat anders.
De levering van NS lijkt sinds 09-07-2014 in niets meer op hun oorspronkelijke overeenkomst. De chipkaart past niet bij hun reisgedrag: met grote tijdsintervallen passeren zij telkens andere routes en stations op weg naar familieleden, vrienden, ziekenhuis, fietstocht of museumbezoek. Eerst reisden ze snel naar hun bestemming, met overstappen zonder gedoe onderweg en met prijs en reisgegevens duidelijk op hun treinkaartje. Nu is het onbegrijpelijk gehannes aan automaten en verplichte kunstjes op stations. De spelregels lijken wel opgesteld in Chinees brailleschrift.
Sinds 09-07-2014 schendt NS zelfs hun VN-Grondrechten volgens het ‘Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten’, in 1978 door Nederland geratificeerd: - grondrecht op verplaatsing, - grondrecht op privacy, - grondrecht op ‘gelijke behandeling voor de wet’, het discriminatieverbod.
Kopen van e-tickets en automatenkaartjes met korting volgens hun contract heeft NS onmogelijk gemaakt door contractbreuk. Tel uit die winst!
Als deelnemer in dit project kent NS het eindrapport “Entree” van de TU Delft dat aangeeft dat hun chipkaart uit belang van vervoersbazen is bedacht en 5 jaar te vroeg is doorgedrukt; treinreizigers worden nu als proefkonijnen gebruikt. Lees dit rapport hier:

http://studiolab.ide.tudelft.nl/studiolab/ovchipkaart/

NS is te laf om in een ‘vrije markt’ zijn vaste klanten vrij te laten tussen chippen of met korting reizen op een probleemloos automatenkaartje.
Ik stuurde het parlement het artikel over privacy-schending “Big Brother in Holland” van de Frankfurter Allgemeine. Lees het hier:

http://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/wirtschaftspolitik/digitalisierung-big-brother-in- holland-13092653.html

Maar de Kamercommissie Infrastructuur en Milieu toonde op 16-10-2014 opnieuw desinteresse voor het werkelijke OV-reizigersbelang.
Aan het ‘Debacle OV-chipkaart’ heeft ‘de politiek‘ misschien meer schuld dan de vervoerbedrijven. Het chipkaartproject is slecht door het parlement begeleid nadat de vervoersbazen van Neelie Kroes de kans kregen om dit betaalsysteem volledig naar hun hand te zetten. Die kunnen zelfs élk artikel van hun contracten met de reizigers eenzijdig wijzigen. De politici hebben hun taak als regisseur van publieke voorzieningen verslonsd.
Dat draagt allerminst bij aan acceptatie van de onrijpe chipkaart en aan menselijke verhoudingen in het OV.

Oud NS-topman Timmer noemde de privatisering van het spoor “Moeder van alle kwaad”.
Die gebeurde onder het kabinet Kok, de vroegere vakbondsman. Ze werd uitgevoerd door Jorritsma, altijd ín voor leuke dingen voor Annemarie, met nu haar naam voluit op een Achterhoekse Arrivatrein.
Wikipedia.nl vertelt haar opstelling van Bijlmerramp tot grondwaterschandaal in Lelystad.

Privatiseringen tonen hetzelfde beeld: werknemersontslag of herplaatsing in laagbetaalde functies aan de basis en rooflonen met schaamteloze bonussen aan de top.
Privatisering van ons OV in 15 ondernemingen gaf aanzienlijke ontwikkelingsproblemen van de OV-chipkaart. Het leidde ook tot verharding op de werkvloer, waaronder stations en voertuigen. In plaats van conducteurs lijken in treinen soms arrestatieploegen ingezet met kastjes voor het checken van transportlabels.

Timo Huges, President-direkteur van NS, stond open voor reizigersbelangen.
Mede door zijn vertrek wil ik graag helderheid zien rond de NS in een nieuwe Parlementaire Enquête. Bij NS blijken veel zaken onduidelijk:
- de afrekening van ruim 1,3 miljard euro die de staat aan NS heeft gegeven voor ontwikkeling van afsluitpoortjes en OV-chipkaart; slechts een klein deel daarvan noemde NU.nl in 2010 ‘verantwoord naar de Tweede Kamer’;
- de geheimen van de TransLink-kluizen (65% NS) waarin elk jaar tussen 16.000.000 en 30.000.000 euro aan reizigersgeld belandt door systeemfouten van de OV-chipkaart;
- de verwevenheid van NS met belangen in andere OV-bedrijven in binnen- en buitenland;
- de kosten en eventuele bijkomende uitgaven van de Hongkong-reisjes;
- en de kosten van nieuwe stations met grote efficiency-verschillen, zoals tussen:

- Rotterdam Centraal, een dijk van een station met de Reiziger ‘op nummer 1 t/m 21’, binnen de tijd geopend met een begrotingsoverschot en
- Arnhem, met elk onderdeel als Special Design -zes jaar overtijd- waarbij faillissement van dit ambitieuze ‘Sleutelproject’ meermalen werd afgewend door miljoeneninjecties van Rijk, Provincie en Stadsijdelheid.

Stof voor Youp van 't Hek of voor Tomas Ross?
Misschien moet ons OV gewoon terug naar ‘Staatsspoor c.a.’

09-07-2015



Uit een juridische onderzoek, uitgevoerd in opdracht van Reisvereniging Rover, blijkt dat een afgekocht reisrecht (abonnement) altijd toereikend is voor de te maken reis en daarmee voldoet aan de wettelijke eisen voor een geldig vervoerbewijs.

Een boete voor zwartrijden (geen geldig vervoerbewijs) kan dus niet aan de orde zijn voor abonnementhouders die vooraf hun reis hebben betaald, maar vergeten zijn om in te checken.

“U heeft niet ingecheckt en daarom heeft u geen geldig vervoersbewijs” kan niet
meer klinken bij een afgekocht reisrecht.

Bij de in werking treding van het Besluit Personenvervoer 2000 werd in het openbaar vervoer gewerkt met 'zicht-abonnementen'. Electronische opslag van de abonnementgegevens in de OV-kaart was in die tijd niet voorzien. Zie Bp 2000 artikel 47 lid 2, sub D. We kijken dus naar een verouderd artikel dat uitsluitend betrekking heeft op reizigers die bij aanvang van hun reis nog moeten betalen.

Nog steeds wordt ten onrechte de incheckverplichting voor deze specifieke groep houders van een abonnement ontleend aan Bp2000 en verlangd, volkomen te onrechte.

Coulance voor deze groep reizigers is geheel niet nodig. Coulance bij reizigers op saldo dat kan ik begrijpen. Echter niet-ingecheckte reizigers met een vooruitbetaald reisabonnement hebben de coulance van de vervoerder helemaal niet nodig, wanneer zij vergeten zijn in te checken. Zij hebben immers voor hun reis betaald en zijn derhalve niet als zwartrijders aan te merken. Controle op de rit waar het abonnement voor is betaald volstaat.

Zwartrijden zal inderdaad niet gelden voor deze groep reizigers met een abonnement, maar zij zullen zeker gecontroleerd moeten worden. Anders zal iedereen zeggen dat hij abonnementhouder is.

Beste Reiziger,

Controle op eventuele zwartrijders zal blijven bestaan. De OV- kaart zal overhandigd moeten worden. Bij het lezen van de in de OV-kaart opgesloten gegevens kan worden nagegaan of op het controle moment betaald is voor de rit overeenkomstig prijs die daar voor staat. Wat dat betreft zit geen verschil tussen op saldo reizen of met een abonnement reizen. Het gaat om de vraag is er betaald, vooraf (met een abonnement) of bij het betaalpoortje. Dit sluit dus uit het zogenaamd moeten inchecken voor abonnementhouders.
Een coulancebeleid voor abonnementhouders invoeren, dat is men van plan, is volkomen dwaasheid.

Volgens het BP 2000 artikel 47 lid 2b moeten alle reizigers die met een chipkaart reizen inchecken, ook abonnementshouders. In dat artikel staat dat een elektronisch vervoerbewijs geldig is als 'de reismogelijkheden van het elektronisch vervoerbewijs toereikend zijn voor de te maken reis en het vertrekpunt elektronisch is geregistreerd'. Het gaat om het laatste deel van de zin: elektronische registreren, inchecken dus. Dit wetsartikel is juist voor abonnementshouders opgeschreven zoals het is opgeschreven. Er is voor de reiziger geen verschil met de oude zichtkaart: toen moest hij die kaart aan de chauffeur tonen, nu moet hij de kaart aan het incheckpaaltje tonen. Omdat een abonnementshouder al betaald heeft, ligt enige coulance bij overtreding van deze regel wel in de rede, maar het is toch echt coulance.

Artikel 47 BP 2000 spreekt van "ZSM ... Bij een apparaat dat geschikt is voor ontwaarding van de kaart". Zolang de vervoerders dus niet ontwaarden kun je hier geen overtreding op begaan. Je kunt namelijk altijd nog aan de ZSM voldoen als de programmatuur is aangepast.
Apparaten zijn niet geschikt je abonnement te ontwaarden. Enige manier dat abonnement waarde verliest is door expiratie. Je abonnement dien je dus voor de klok te houden.

Blijft verder de nut/noodzaak van inchecken met een abonnement. Alle redenen aangegeven door de vervoerders zijn aantoonbaar niet juist. Daarmee vervalt op grond van art 8 WBP de noodzaak tot vastleggen persoonsgegevens.

Dus strijdig art 47 BP 2000, strijdig art 8 WBP, strijdig art 8 EVRM en AVR strijdig met de wet.
Enkel met repressie ( waar de opsporingsbevoegdheid NIET voor is bedoeld) dwingen vervoerders data af die zij NIET mogen vastleggen.

Beste Eric Köhler,
De OV-kaart is voor 'reizigers op saldo' een elektronisch betaalmiddel. De afstand tussen het begin- en eindpunt van de rit wordt elektronisch geregistreerd om tot een goede afrekening te komen. De reiziger op saldo moet zijn OV-kaart langs het 'ontwaarding-apparaat' houden. In artikel 47 (Bp2000) staat dat het inchecken verplicht is voor het kunnen ontwaarden (in waarde doen verminderen) van de OV-kaart. Het uitchecken - niet verplichtend - wordt aan de oplettendheid van de reiziger zelf overgelaten. Een reiziger met een abonnement hoeft niet te ontwaarden (in- en uit te checken) zolang hij zich bevindt binnen het door hem vooraf betaalde traject. Om die reden is een uniform coulance beleid voor een vergeten in-check door abonnementhouders met een afgekocht reisrecht volkomen dwaasheid.

Geen incheckplicht bij een afgekocht reisrecht

In mijn bezwaar tegen een boete wegens een vergeten incheck werd door mijn vervoerder verwezen naar artikel 47 lid 2b van het Besluit Personenvervoer 2000. De vervoerder ontleent aan art. 47 lid 2b de incheckverplichting voor alle reiziger binnen het openbaar vervoer. ‘Iedereen’ moet inchecken, dus ook de reiziger die met zijn abonnement kan aantonen vooraf de reis betaald te hebben.
 
Bij nadere beschouwing van artikel 47 (Bp2000) wordt duidelijk dat dit artikel geschreven werd voor reizigers die op saldo reizen. Volgens dit artikel moet namelijk worden ingecheckt voor de ontwaarding van het kaartsaldo. Artikel 47 spreekt over een 'te betalen vervoerprijs' (art.47 lid 2, sub d) en het ontwaardingapparaat (art. 47 lid 1) dat de betaling bij incheck verwerkt.
 
Een reiziger 'op saldo' die niet heeft ingecheckt (zijn saldo niet heeft ontwaard), heeft niet betaald en beschikt dus over een niet geldig vervoerbewijs. Hij zal te maken krijgen met een boete.

Voor een abonnementhouder ligt dat anders. Deze reiziger is alleen dan een boete verschuldigd als kan worden aangetoond dat hij zich buiten het betaalde gebied bevindt van zijn abonnement. De controleur raadplege hiervoor de gegevens van het abonnement, opgeslagen in de chip van de OV-kaart.
 
Hoofdregel is dat ‘de reiziger’ (op saldo of op abonnement) bij het begin van zijn vervoer een vervoerprijs verschuldigd is overeenkomstig het daarvoor geldende tarief. Wanneer aan deze voorwaarde wordt voldaan vervalt de aanspraak die de vervoerder wil maken op de incheckverplichting volgens artikel 47 (Bp2000) bij een afgekocht reisrecht.

Frans Kool,

Wat is uw achtergrond mbt deze kennis?
Ik werk al langere tijd hieraan om dit in een rechtszaak af te dwingen (incheckwaanzin stoppen).
Graag contact. Ik ben bereikbaar op publiekelijke email adres jbkoelman.sp@gmail.com