De hoofdprijs

Sinds spoorwegmaatschappijen zich graag vergelijken met hun vliegende collega's, is de prijs van een internationaal er niet bepaald doorzichtiger op geworden. Vroegboekkortingen, kaartjes met de helft van de reisafstand voor de dubbele prijs of soms een eersteklas kaartje dat goedkoper is dan een tweedeklas; het komt allemaal voor en voor de klant is het vaak gissen op welke manier hij voor een redelijke prijs op zijn bestemming komt.

Dat geldt ook voor mij. Een tijdje geleden heb ik de auto de deur uit gedaan om permanent over te gaan op een 'low car diet'. En ik moet zeggen: het bevalt mij over het algemeen prima. Goed,je bent iets minder flexibel en soms ben je langer onderweg, maar in combinatie met een (OV-)fiets is het over het algemeen prima te doen. Wil ik echter naar het buitenland, dan wordt het minder leuk.

Een heel praktisch voorbeeld. Ik heb vrienden wonen in het alleraardigste stadje Maldegem. Aangezien dat sinds 1959 geen treindienst meer heeft (althans, niet een heel erg regelmatige), ben ik aangewezen op het dichtstbijzijnde station Eeklo. Boek ik een kaartje van mijn woonplaats Zwolle naar Eeklo via NS International, dan kost me dat - inclusief 40% korting voor het Nederlandse deel - €40,10. Ook de internationale boekingssite van NMBS geeft dezelfde prijs. Maar aangezien deze op hetzelfde platform draaien, is dat te verwachten.

Besluit ik echter om via de nationale site van NMBS een ticket Roosendaal - Eeklo te kopen, dan ben ik €16,90 kwijt. Tel dat op bij een binnenlands kaartje Zwolle - Roosendaal met 40% korting (€14,60), dan kom ik opeens op een totaalbedrag van €31,50: €8,60, oftewel 21,5% prijsverschil voor precies dezelfde route op precies hetzelfde tijdstip. Voor de gein heb ik het ook even uitgezocht op drie willekeurig andere trajecten. Alleen Den Haag Centraal - Spa liet een miniem prijsverschil zien (maar dan nog): €26,80 bij in een keer boeken versus €24,50 bij gesplitst boeken. Maar bij Utrecht Centraal - Wavre en Groningen - De Panne was het prijsverschil respectievelijk 20,7 en 29,1%. Als klant voel ik mij dan bekocht.

En niet alleen dat: ik heb de logica erachter nog niet kunnen vinden. Als ik nu als klant een kaartje wil kopen voor een fatsoenlijke prijs, ben ik gedwongen om via de site van de NMBS met mijn verder zelden gebruikte credit card een e-ticket te boeken. Tot 9 juli kon ik dat voor het Nederlandse deel ook, ware het niet dat NS in al haar wijsheid heeft besloten om de e-tickets met korting af te schaffen, waardoor je als klant gedwongen bent om in Roosendaal de trein te verlaten en snel uit te checken. En de laatste reis leerde mij: ik ben niet de enige die dat doet.

Een hoop meer ergernis en frustratie dus en evenmin een bevordering van het reiscomfort. En dat terwijl je zou verwachten dat reizigers die hun kaartje in een keer boeken beloond zouden moeten worden. Immers, de maatschappijen maken maar een keer boekingskosten, in plaats van twee keer. Verder vraag ik mij af in hoeverre dit legaal is, want moesten maatschappijen hun klanten niet vooraf informeren over de laagste prijs? En waarom krijg ik als ik naar Duitsland wil wél een voordelig tarief?

Kortom: allemaal vragen op een kwestie die al heel lang bestaat, maar waarvan soms iemand hardop moet zeggen: waarom eigenlijk? Via Twitter kwam ik er niet uit met NS International. Maar ik nodig NS van harte uit om te reageren. Dat kan hieronder of als antwoord in het mailtje dat ik ze gestuurd heb. Dan komen we er nog vast op terug.

Vincent Wever is redacteur voor OV-Magazine en freelance journalist en programmamaker