Ik doe het niet meer

Al eerder klaagde ik over de heisa die het kost om voor een redelijke prijs een bezoekje aan de zuiderburen te brengen. Voor het gemak van in een keer boeken, betaal je zo 20 tot 30 procent meer voor je kaartje.

Lees ook de eerdere column: De hoofdprijs

Om dat te voorkomen, bestelde ik altijd een zogenaamd Roosendaal-ticket naar mijn bestemming in België. Dat de bestelprocedure op de binnenlandse site van NMBS op zijn zachtst gezegd niet in gebruiksvriendelijkheid uitblinkt en dat ik in Roosendaal snel de trein moet verlaten om uit te checken, nam ik dan maar op de koop toe. Bleef het daar maar bij.

Helaas. Want de afgelopen maanden ben ik geplaagd met de ene na de andere staking, brakke overstappen en werd ik verrast met het blauwbekken op Gent Dampoort na het missen van een aansluiting, omdat de nationale spoorwegen van België het nog in hun hoofd halen om een tweeuursdienst te rijden. Noem me naïef; noem me verwend, maar dat laatste verwacht ik gewoon niet in Vlaanderen, dat nota bene dichter bevolkt is dan Nederland.

De druppel die de emmer deed overlopen, deed zich echter vorige week voor. In plaats van een ticket voor 76 euro voor twee personen via de internationale site te boeken, splitste ik weer en was ik nog maar 65 euro kwijt. Voor een weekendretour voor twee personen Roosendaal-België boekte ik voor 36 euro online bij NMBS. Alles lukte, op een klein detail na: ik ontving mijn ticket nooit. Volgens de klantenservice zou het druk zijn, zo net voor kerstavond en was de communicatie tussen het betalingssysteem van de creditcard en het boekingssysteem zo onbetrouwbaar. Op een rustiger tijdstip het weer proberen, was het advies.

Dat bleek ijdele hoop, want zelfs om 1 uur 's nachts lukte boeken niet. En ook toen ik de volgende dag een Belgische vriend vroeg om een ticket voor me te boeken met binnenlandse overboeking, was het resultaat: wel betaald, geen ticket.

Op vrijdagavond besloot ik eieren voor mijn geld te kiezen. Dan maar 11 euro extra betalen. Maar inmiddels waren de internationale sites van gedachten veranderd. Of ik even 108 euro wilde neertellen. En nee, daar zat geen Thalys tussen.

De redding kwam van een buurman. Zijn auto kon ik lenen. De rit door de sneeuw duurde 4,5 uur, in plaats van de gebruikelijke 3. Dat is net zo lang als met de trein, maar ik kon wél gewoon mijn benzine afrekenen en kreeg de brandstof nog ook.

Wat er nu precies aan de hand was, kreeg ik vanochtend te horen. Zes dagen lang heeft het boekingssysteem voor tickets naar Roosendaal eruit gelegen en kregen mensen die wel betaald hadden geen tickets. En dat had niets met het boeken per creditcard of de drukte te maken.

Lees ook: E-ticketing NMBS naar Roosendaal dagenlang plat

Al die tijd was er geen waarschuwing op de website te vinden en waren de tickets gewoon te vinden in het boekingssysteem. Het geld zou terug gestort worden, verzekerde NMBS me. Daar vertrouw ik op, maar voorlopig ben ik wel genezen.

Mijn autoloze leven dat ik sinds mei leid is goed te doen. Maar naar België pak ik voortaan de wagen. Ik mag hopen dat een aantal van de 1300 mensen die NMBS de komende tijd aanwerft zich bezig gaat houden met extra klantgerichtheid. Wie weet ziet men mij dan ooit nog eens terug.