Onder voorzitter Arriën Kruyt is Rover minder klagerig en meer constructief gaan opereren. De reizigersvereniging weet veel onderwerpen op de agenda te zetten. Dat staat in het Kwalitatief onderzoek Rover van de Universiteit Utrecht.
Rover opereert nu meer constructief
donderdag 17 september 2015
3 min
Volgens de vijf studenten van het Departement Bestuurs- en Organisatiewetenschap ligt dat vooral aan de bestuurlijke ervaring van Kruyt (hij was onder meer PvdA-wethouder in Amersfoort) en het politieke fingerspitzengefühl van het bestuur. “Door zijn felheid, persoonlijkheid en passie heeft hij veel bereikt in Den Haag”, zegt een vervoerder over Kruyt in het onderzoek. Zo neemt hij regelmatig topmannen van NS en ProRail mee op reis met de trein om hen aan den lijve te laten ervaren waar reizigers zoal tegenaan lopen. De onderzoekers baseren zich op bijna dertig interviews met kopstukken van onder meer overheden en vervoerders.
Zij zien Rover soms als ‘idealisten, klagers, ov-apaten en 56-plussers die gepokt en gemazeld in het openbaar vervoer zitten’. Ook is het ledenaantal en daarmee de representativiteit voor sommigen een heikel punt. In 2004 telde Rover nog 6770 leden. In 2014 slonk het verder van 5488 naar 5219. “Dat lage ledenaantal is een risico voor Rover,” zegt een beleidsmaker, “omdat het aantal leden in verhouding tot het totaal aantal reizigers klein is.” Elke dag gebruiken ongeveer twee miljoen mensen in Nederland het openbaar vervoer.
Toch komt Rover goed weg omdat de vereniging over het algemeen verstandige dingen zegt. Rover heeft volgens de onderzoekers zowel technische kennis als praktische ervaring in huis. Actieve leden vormen de ‘ogen en oren van de reiziger’.
In het formele en informele overleg zijn ze kritisch maar constructief. Landelijk wordt Rover hoger aangeslagen dan regionaal. Landelijk weet Rover hoe je onderwerpen op de agenda zet, zoals met het samenwerkingsproject Samen op reis. In de regio is Rover reactiever: via Rocov’s reageren actieve leden vooral op stukken die ze aangereikt krijgen, zoals een ov-visie, programma van eisen, vervoerplan of nieuwe dienstregeling. Sommige regionale bestuurders zien overleg met Rover als een vinkje: ook weer afgestemd met de reizigers.
Overheden en vervoerders zien liever dat Rover netjes meepraat dan actie voert: de vereniging moet beseffen dat het imago van het openbaar vervoer niet verbetert als Rover via de media met modder gooit. Maar ze snappen dat de vereniging soms zijn stem moet verheffen om verbeteringen voor elkaar te boksen. Vervoerders vinden het vaak niet leuk als Rover-leden op hun stoel gaan zitten, hoewel die het soms daadwerkelijk beter weten.
De meeste ov-professionals verwachten meer visie van Rover. Een van hen: “Ik mis een agenda met vijf, zeven of tien punten die ze de komende jaren binnen willen hengelen.”
Die verandering heeft langzaam plaatsgevonden. Mogelijk dat de buitenwacht dit resultaat nu pas opmerkt, maar deze verandering is al onder Rudy Schoonveld gestart (LOCOV-inspraak, beleidsmedewerker + professionalisering kantoor), is verdergegaan onder Michael vd Vlis (opzetten politieke lobby) en voltooid onder Arrien Kruijt (strategisch slim opereren).
Er is ook een nadeel, en dat is dat een deel van de vrijwilligers en aldus ook de locale afdelingen (= de oorspronkelijke basis van ROVER) onvoldoende mee kunnen komen in dit proces. Daar ligt IMHO ook de oorzaak van de afnemende basis in termen van ledenaantallen. ROVER is landelijk slimmer en effectiever, maar in de oorspronkelijke locale basis kleiner en slapper geworden.
Ingediend door asierts op do, 17/09/2015 - 13:54
Ik mis een lijstje met concrete successen die al dat constructieve overleg heeft opgeleverd. Volgens mij is deze club verworden van een actiegroep die weinig bereikte, tot een praatgroep die helemaal niks bereikt.
Ingediend door Frans Mensonides op vr, 18/09/2015 - 13:44
Een positief bericht, maar dit zal in de praktijk nog moeten blijken. Een aantal jaar geleden hoorde we nog wel eens wat van ROVER in het nieuws, maar vooralsnog is er weinig veranderd voor de treinreiziger.
Ingediend door Reiziger op ma, 21/09/2015 - 11:11
@reiziger Weet je wat er mis is met dit onderzoek van de UU-studenten? Ze hebben aan de vervoerders gevraagd wat ze van ROVER vonden, en niet aan de reizigers (die zich blijkbaar niet vertegenwoordigd voelen door deze club; ongeveer een promille van de regelmatige OV-reizigers is lid van ROVER). Ik vraag me ook af of UU wel contact heeft gehad met de ROVER-afdelingen. Ik zat in de jaren 90 in zo'n afdelingsbestuur, en ervoer de landelijke organisatie van ROVER vooral als een last.
Ingediend door Frans Mensonides op ma, 21/09/2015 - 11:23
De opmerking van Frans over de uitvoering van het onderzoek is uiteraard volkomen terecht: de enigen die kunnen oordelen over de effectiviteit van ROVER zijn de reizigers zelf. Bestuurders, ambtenaren en vervoersbedrijven zijn vooral blij als ROVER soepeltjes meebeweegt met hun plannetjes. Of gratis haalbare en mooi uitgewerkte visies & scoringskansen aanlevert, want zelf iets echt klantgerichts bedenken lukt zelden en de meeste adviesburo's zijn net zo reizigersgericht als de overheid goed is in ICT (NOT).
Ik heb zelf ook het gevoel dat ROVER vroeger een stuk scherper aan de wind voer en meer concrete dingen binnenramde. Nu gaat de energie vooral in de beleids- en overlegfase zitten. Voor de gewone reiziger op de halte is het resultaat daarvan meestal nauwelijks zichtbaar, dus wegzakkende ledensteun. Dat is de problematische spagaat waarin ROVER door de overheid wordt gedwongen.
Ingediend door asierts op di, 22/09/2015 - 17:24
Ik ben lang lid geweest van ROVER en het is een club die lokaal, regionaal en landelijk veel dingen heeft bereikt maar ook nogal wat soms hele belangrijke zaken niet die prioriteit gaf die het verdiende dan wel een scheiding der geesten opriep met uiteindelijk een compromis met weinig toekomstbestendigheid. Nu hangt de kwaliteit af - die niet te miskennen is - te veel af van de individueel bevlogen Rover-bestuurders. Zo heeft de chipkaartdiscussie binnen Rover de gemoederen hevig doen oplaaien en tot halfbakken oplossingen geleid. Wijzer was geweest de hele chipkaartkwestie aan te houden en de zeer snelle ontwikkelingen op dit punt af te wachten. Maar goed fijn is dat zij bestaan mits men maar weerstand biedt aan de verleidingskunsten van belanghebbenden die andere belangen behartigen dan het oprechte OVbelang. Zo mis ik een ferme reactie van ROVER over de giga miljardeninvestering van 4,1 miljard rond Amsterdam van de neo-liberale politicus Schultz voor nog meer asfalt en een tekort van ProRrail wordt afgewenteld door Stas Mansvelt op de juist goed draaiende nevenlijnen en niet op de NS-organisaties waar mild gezegd veel te verbeteren is blijkens de Fyra-enquete. Voor communicatietraining met nieuwe ROVER gezichten moet toch wel ergens een (EU)subsidie te krijgen zijn.
Ingediend door Ronald van Onselen op do, 24/09/2015 - 14:28
Reactie toevoegen