Zon-Thalys

De Thalys is duur en niet flexibel. Zestig euro voor het half uurtje tussen Rotterdam en Antwerpen. Het verplicht reserveren duurt bijna langer. Ik heb een zwager die vrijwel wekelijks op een neer gaat naar Parijs. Elke keer als hij de Thalys dreigt te nemen, schrikt hij van de prijs en het gedoe.

Het idiote is: er zijn fantastische verbindingen. Maar die worden angstvallig geheim gehouden door de afdelingen marketing en verkoop van de spoorwegen. Vorig jaar met z’n drieën in een privéslaapcoupé naar de wintersport in Zuid-Duitsland. Niemand geloofde het toen ik de prijs noemde. Midden in schoolvakantietijd uitgerust naar de Alpen. De trein zat niet eens vol.

Deze zomer naar Zuid-Frankrijk. Weer met z’n drieën. De auto duurt te lang, het dichtstbijzijnde vliegveld is te ver weg. Na enig zoeken ontdekte ik dat er in de zomer een directe hogesnelheidstrein van Rotterdam naar Avignon gaat, in 5,5 uur, zonder overstap. Nog geen 150 euro voor een retourtje. 2,5x duurder dan een enkeltje Rotterdam-Antwerpen. Een koopje. Iedereen die ik het vertel is verbijsterd. Hoe dat kan? Zo snel en voor zo weinig geld.

Ik ben ook verbijsterd. Dat het nachttreinennet wordt uitgekleed. Dat de beste verbinding naar Zuid-Frankrijk maar één keer in de week rijdt en alleen in de zomer. Dat niet elke Frankrijkganger van het bestaan ervan weet. Dus die stapt weer gewoon op zwarte zaterdag in de auto voor twee dagen files op de Route du Soleil en een kapitaal aan benzine en tolgeld.

Internationale treinen zijn fantastisch. Jammer dat ze worden gerund door spoorwegmaatschappijen.

André de Vos is redacteur van OV-Magazine.