Een kijkje in de keuken bij... Keolis

Wie zijn de mensen die het ov in Nederland draaiende houden? Dit jaar gaat OV-Magazine op onderzoek uit. Deze keer spreken we met Erik van der Kuil, Business informatieanalist ov binnen de consultancytak van InTraffic én buschauffeur voor Keolis in Utrecht.

Bijdragen aan optimaal openbaar vervoer voor de reiziger. Dat is zowel het raakvlak als de synergie tussen zijn werk op kantoor bij InTraffic en op de bus voor Keolis. InTraffic voorziet Keolis en andere ov-vervoerders van steeds betere uitvoering van het openbaar vervoer, legt Erik van der Kuil uit. “Zo werk ik voor HTM aan in- en uitchecken met een betaalpas en voor GVB aan nog betere reisinformatie via website, apps en DRIS-panelen in de bus én op de haltes."

Als onmiskenbaar voordeel van het rijden op de bus ten opzichte van het werken ‘op kantoor’ noemt hij het observeren van reizigersgedrag. “Zo blijven sommige reizigers onzeker over de bestemming van de bus, ook al staat die op de voor-, achter- én zijkant van de bus en op de halte. Op kantoor veronderstellen dat je alles hebt gedaan, kan dus een misvatting zijn. Dát merk je echt alleen op de bus.”

Dubbelfunctie

Buschauffeur worden was zijn jongensdroom, legt Erik desgevraagd uit. “Sinds ik me kan heugen wilde ik niets liever. Tijdens mijn bacheloropleiding Business Information Technology (BIT) haalde ik mijn busrijbewijs en werd chauffeur als bijbaan, eerst op de touringcar voor Brookhuis Busreizen in Oldenzaal. Tijdens een speciaal daarvoor genomen tussenjaar na mijn bachelor en voor mijn master aan de Universiteit Twente, reed ik zelfs fulltime door Europa. Tijdens mijn master had ik meer regelmaat en tijd nodig om te studeren , waardoor ik de overstap maakte naar Keolis Twents in Enschede. Halverwege mijn master verhuisde ik naar Amsterdam en reed daar voor GVB. Na mijn studie verhuisde ik nogmaals, naar Amersfoort, en kwam weer terug bij Keolis, nu in de provincie Utrecht."

Perfecte hobby

Wat is precies dat plezier 'op de bus'? “Allereerst het rijden op de weg. Met een groot voertuig als een bus is dat alleen maar leuker om te doen, zeker midden in een drukke stad. Daarnaast heb je veel contact met passagiers en werk je mee aan een maatschappelijk belangrijke dienstverlening. Dé perfecte hobby naast mijn fulltime baan bij InTraffic. Ik rijd zelfs een paar dagen in mijn vakantie. Ik krijg er weliswaar voor betaald, maar ervaar het niet als werk."

Bovendien is er momenteel een nijpend tekort aan buschauffeurs en ook daar denkt hij bij InTraffic over na: “Hoe vang je die tekorten het beste op? Hoe verdeel je het beschikbare personeel het meest efficiënt, zonder de basisvoorziening aan te tasten?” En als je de bus als vervoermiddel zou moeten of willen promoten? “De grote meerwaarde van de bus is dat reizigers snel en relatief goedkoop vervoer op korte afstand kunnen genieten. Daarnaast zijn de bussen in de provincie Utrecht super comfortabel. En er zijn ontzettend leuke chauffeurs die je graag van A naar B brengen”, grapt hij.

'Ov blijft voor een groot deel gemeenschapsgeld en als de vraag daalt, moeten we ons afvragen of we (bijna) lege bussen moeten laten rondrijden of dat er een beter alternatief is'

Anders gezegd: is een ov-systeem denkbaar zonder de bus? “Momenteel niet en ik denk dat de bus nooit helemaal zal verdwijnen, hoewel je op de relatief minder drukke lijnen - helaas - wel een afnemende inzet ziet. Tegelijkertijd: als reizigers op deze lijnen een goed alternatief krijgen -  bijvoorbeeld deelmobiliteit - denk ik dat het een goede weg vooruit is. Openbaar vervoer blijft voor een groot deel gemeenschapsgeld en als er te weinig vraag is, moeten we ons afvragen of we wel (bijna) lege bussen moeten laten rondrijden of dat er een beter alternatief is. Op grotere drukke lijnen – met vrije busbanen - zie ik wel toekomst voor de bus, zeker als alternatief voor de auto.”

Vraaggestuurd

Daarover gesproken: hoe ziet de bus van de toekomst eruit? Van der Kuil is resoluut: “Die maakt in ieder geval geen gebruik van fossiele brandstof.” Daarnaast ziet hij een bus die veel meer vraaggestuurd is en niet meer volgens een inflexibele dienstregeling rijdt, die slechts een paar keer per jaar wordt aangepast. “Wat daarvoor nodig is? Versoepelingen van concessie- en cao-afspraken en richting passagiers moeten we zorgen voor een andere mindset en verwachting. Ik denk aan flexibele rittijden in stedelijk gebied, maar ook, bij mooi weer, aan een extra lijn naar recreatiegebieden!”

Dit interview maakt onderdeel uit van de onregelmatige serie ‘Een kijkje in de keuken van…’. Ook meedoen? Stuur dan een mail naar redactie@ovmagazine.nl.