Momentum
Allereerst wil ik u feliciteren. We zijn over een kritisch punt heen. Heeft u het al gemerkt? We hoeven geen tijd meer te verspillen aan de uitleg. Klimaatverandering is er. We hebben momentum. De storm van de transitie is voelbaar in de chaos over allerlei maatschappelijke opgaven. Deze tijd vraagt niet om leiderschap in rust en stabiliteit.
Wat dan wel? Verder versnellen natuurlijk. Nu moeten we doorzetten, anders zwaait de slinger terug. Ik stel mezelf geregeld de vraag wat ik kan doen om te versnellen. Ik kijk nog kritischer naar mijn agenda. Doe iets constructiefs, Sanne. Geen soep gooien (!), wel fijnstoffilters bouwen. Niet afbreken wat ooit was, maar actief opbouwen wat er moet zijn. Werken aan ZE Bus 3.0, circulair openbaar vervoer, het verduurzamen van wagenparken. Mobiliteit als katalysator optimaal inzetten voor de juiste (re-)actie.
Mobiliteit gaat al van fossiele brandstoffen naar groene energie. Die transitie gaat stelselmatig sneller dan we zelf inschatten. Een voorbeeld: in 2012 was de meest ambitieuze prognose voor het marktaandeel schone auto’s in 2022 zo’n 7 procent. Het daadwerkelijke verkoopaandeel van hybride (13 procent) en elektrische auto’s (24 procent) is echter in 2022 al 37 procent, volgens de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO).
We vertellen niet vaak genoeg aan anderen hoe snel we gaan. Op de OV Expo in Houten stonden bussen en taxi’s zij aan zij. Zegt de ene taxichauffeur tegen de andere: “Waarom staan er nou alleen maar Zero Emissie Bussen?” Zegt die ander: “Geen idee?” Dat klinkt als een mop, maar is helemaal niet grappig. Die taxichauffeurs weten niet dat dit de nieuwe norm is!
Ik denk dat we nog veel sneller kunnen met z’n allen. Voelt u die dat ook? Op zoek naar oplossingen lees ik meer dan ooit. Hoogleraar Jan Rotmans vertelt: “Omarm de Chaos!” Milieuactivist Paul Hawken schrijft: “Regenerate!” In beide gedachten past ook dat dingen mogen mislukken. Als we iets proberen en het blijkt niet te werken, dan kunnen we het afstrepen en door naar de volgende optie. Zo doet de natuur dat zelf ook. Weg met de (gesuggereerde) perfectie.
En dan is er nog boswachter Arjan Postma. Die schrijft dat één gekke mier de wereld kan veranderen. Dat doet die mier door een ander pad te lopen dan zijn voorgangers. En weet u wat die gekke mier het meeste nodig heeft? De volgende mier, die ook dat pad loopt.
Om verder te versnellen moeten we misschien elkaars nieuwe paden aanstampen. Olifantenpaden maken. Geen concurrentie waar het gaat om de energietransitie, maar doorgaan op verandering die door een ander is ingezet. Open standaarden, open data. De innovatie van de één is meteen het startpunt van de ander. Een estafette van mieren.
Dus: mocht ik binnenkort iets geks doen en u vragen mij te volgen... dan weet u wat u te doen staat. En andersom: ik ben altijd in voor uw (te) gekke plannen.
Dit artikel is eerder gepubliceerd in OV-Magazine 4/2022. Wilt u OV-Magazine voortaan op papier of digitaal ontvangen? Neem dan een abonnement.
Zero Emissie Conferentie
Sanne van Breukelen is één van de sprekers tijdens de Zero Emissie Conferentie, op 13 april in Arnhem. Doordat wereldwijd de energieprijzen stijgen, terwijl de buselektrificatie volop doorgaat, wordt de busexploitatie steeds duurder. Is er nog wel een goede businesscase te maken? Of is waterstof wellicht de 'silver bullet'?
Van Breukelen gaat er tijdens een paneldiscussie over in gesprek met Han van der Wal (verduurzamingsadviseur) en Erwin Stoker (OV-bureau Groningen Drenthe).
Reactie toevoegen