SNCF-topvrouw: TGV blijft gewoon TGV

In mei werd bekend dat SNCF een nieuwe productformule voor de hogesnelheidstrein in de markt zet: inOui. Dat zou een herkenbaardere formule zijn naast de al bestaande merknamen Ouigo, Ouibus en Ouicar. Het kwam het bedrijf echter op veel hoon te staan. De naam TGV is wereldwijd bekend. Met het schrappen van de naam TGV slacht de SNCF haar heilige koe, schreef Le Figaro. Bovendien komt de naam inOui qua klank erg dicht in de buurt van ennui, dat 'verveling' betekent. Ook eskimograppen waren niet van de lucht.

Premium merk
De TGV zal echter gewoon blijven bestaan, verzekerde Picard tegenover verschillende media tijdens de inhuldiging van de nieuwe TGV-lijn naar Bordeaux. "TGV is de naam van de trein, daar waar je in zit", lichtte ze toe. "Vervolgens kan je kiezen tussen formules." Sinds enige tijd rijdt SNCF onder Ouigo al een low budget-versie van de TGV; inOui moet het premium merk worden met service, wifi en voor 2,5 miljard euro aan nieuw en opgeknapt materieel. De eerste stellen rijden sinds dit weekend tussen Parijs en Bordeaux.

Het past in de strategie van SNCF om zich meer en meer als mobiliteitsprovider op te stellen met ook intercitybussen (Ouibus) op een in 2013 door Emanuel Macron geliberaliseerde markt en deelauto's (Ouicar). De oui is de leidende draad; inouï betekent bovendien 'ongehoord' (een woord dat overigens ook negatief kan worden opgevat). Daarbij moet SNCF zich langzaamaan klaarmaken voor een verdere marktopening. Met een wijdvertakt hogesnelheidsnet dat met het Vierde Spoorwegpakket vrijgegeven moet worden is Frankrijk een interessante markt voor andere partijen.

Schuldenlast
Veel wijdvertakter zal het HSL-net overigens niet worden. Met een 9 miljard euro kostende verbinding naar Bordeaux en een 3 miljard euro kostende lijn naar Rennes is het voorlopig gedaan met grote spoorprojecten. Spoorbeheerder SNCF Reseau gaat gebukt onder een schuldenlast van 55 miljard euro, waardoor de lijn naar Bordeaux al via een publiek-private constructie moest worden aangelegd, vergelijkbaar met de Franse péage. Elke trein moet 7000 euro aftikken aan de private spoorbeheerder Lisea, dochter van bouwgigant Vinci.

De Franse Rekenkamer becijferde in 2014 al dat de TGV bovendien veel te veel bestemmingen aandoet en daardoor niet rendabel te krijgen is. Volgend jaar volgt nog een verlenging van de lijn van Nîmes naar Montpellier van ongeveer 60 kilometer. Het is maar zeer de vraag of het ontbrekende deel naar Perpignan ook wordt aangelegd. Datzelfde geldt voor verdere verlengingen naar bijvoorbeeld Dax en Toulouse of naar Nice en naar de Italiaanse grens.