Een kijkje in de keuken bij…Keolis

Wie zijn de mensen die het ov in Nederland draaiende houden? Dit jaar gaat OV-Magazine op onderzoek uit. Deze keer spreken we met buschauffeur Fahad al Shammari van Keolis Nederland.

In 2020 startte Keolis een traject om statushouders op te leiden tot buschauffeur. Eén van hen is Fahad al Shammari, 28 jaar oud en afkomstig uit Koeweit. Nu woont hij in Apeldoorn en rijdt hij in IJssel-Vecht, vanuit de vestiging Apeldoorn.

Waarom ben je buschauffeur geworden?

“Met mijn jobcoach van werkleerbedrijf Lucrato in Apeldoorn heb ik gesproken over wat ik zou willen doen. Ik heb aangegeven dat ik graag in de buitenlucht wil werken en niet op een kantoor tussen vier muren. Zo ben ik toen in contact gekomen met Keolis voor de opleiding tot buschauffeur. 

Na het kennismakingsgesprek dacht ik eerst dat ik niet door zou gaan, omdat ik geen opleiding en diploma had. Maar Keolis vond het belangrijk dat de motivatie juist was en ik mocht toch door naar de opleiding. Na het gesprek had ik er nog meer zin in.”

Hoe heb je de opleiding ervaren?

“Heel lastig. Vooral de Nederlandse taal maakte het moeilijk voor me om de theorie te leren. Veel woorden en begrippen kende ik niet, zoals: cabotagevervoer, attest, vervoersbewijs. En zo waren er nog veel woorden die ik niet begreep, maar wel moest kennen. Gelukkig is er in de opleiding veel tijd aan besteed, waardoor alle cursisten veel konden oefenen en het konden gaan begrijpen. Zelfstudie was ook heel belangrijk.’’

Ben je nog steeds blij dat je deze stap hebt gemaakt?

"Jazeker. Ik zit niet tussen vier muren, zie heel veel onderweg en voel me vrij. Voordat ik chauffeur was, had ik een uitkering en zat ik veel thuis. Ik had niet veel. Nu wel: ik kom veel buiten, ik zie heel veel mooie dingen en ontmoet ook steeds weer nieuwe mensen. Mijn Nederlands is ook beter geworden en de onregelmatige tijden vind ik ook best prettig, eigenlijk.

Ik heb een kans gekregen van Keolis en Lucrato en heb deze gelijk gepakt. Het had niet mooier kunnen zijn: ik heb een leuke baan, een vast contract en ook nog eens fulltime."

Hoe reageren de collega’s en reizigers op jou achter het stuur?

‘’Net zoals bij ieder ander. Ik ben niet anders dan anderen en ervaar dat ook niet. Ik ben een gewone collega voor de collega’s en een chauffeur voor de gasten. Dat vind ik belangrijk. Bij Keolis valt het de collega's wel op dat ik losser ben dan de eerste dagen en minder korte antwoorden geef. Dit heb ik zelf niet door, maar leuk dat het gezegd wordt.”

Hoe lang wil je chauffeur blijven?

"Zolang het kan en mag! Ik wil niets anders meer, dit is wat ik wil doen."

Dit interview maakt onderdeel uit van de onregelmatige serie ‘Een kijkje in de keuken van…’. Ook meedoen? Stuur dan een mail naar redactie@ovmagazine.nl.