Machinisten NMBS klagen over spoor

Volgens de machinisten - die anoniem hun beklag doen omdat ze van NMBS niet met de pers mogen praten - is het nieuwe vervoerplan er vooral om vertragingen te verdoezelen. "Mogelijke vertragingen worden vooraf al ingecalculeerd. Ze hebben de uurregelingen gestretcht om toch stipt te kunnen zijn", zegt een van de machinisten. In de nieuwe dienstregeling komt een gemiddelde snelheid tussen twee stations voor van 37,5 kilometer per uur. Voor een traject waarover de trein voorheen nog 40 minuten deed, trekt de NMBS nu een uur uit.

Toch zorgt dat niet voor een verlaging van de werkdruk. Integendeel, volgens de machinisten veranderen procedures en instructies om de haverklap en ligt de druk bij verstoringen vooral bij hen. "En als je dan weg raakt, kun je beginnen te schrijven: je hele uitleg op papier zetten waarom je vertraging had. En is die uitleg niet tot in de puntjes verantwoord, dan riskeer je een sanctie", legt een van de machinisten uit.

Ook klagen ze over het gebrek aan de meest basale informatie, zoals de samenstelling van hun trein, eventuele routewijzigingen en storingen. "Ik heb ooit meer dan een uur voor een rood licht gestaan. Ineens viel ook de stroom uit, het moest dus erg zijn, maar ik hoorde niks op mijn dienst-gsm. Dat er langs dat traject een gaslek was, heb ik via een reiziger moeten vernemen. Die las het op zijn smartphone. De media wisten het al, en wij, treinbestuurders én begeleiders, wisten van niks!"

Volgens de machinisten is de splitsing van vervoerder NMBS en netbeheerder Infrabel een belangrijke oorzaak van de malaise. De twee takken werden in 2005 gescheiden. De afdelingen die moesten communiceren met de mensen op de vloer en de reizigers zaten tot afgelopen zomer nog in gescheiden ruimtes en overleggen nog altijd nauwelijks met elkaar, zeggen de machinisten.

Ook wijzen ze op mismanagement. "We hadden vroeger 15 kilo aan reglementboeken. Ze zouden de papierberg verkleinen. Wat kregen wij twee jaar geleden? De Intelligent Driver Assistance (IDA). Een kleine laptop van Panasonic." Volgens de machinisten is het technologie uit de jaren negentig met een stroef touchscreen dat alleen werkt op de wifi bij de grotere stations. "Twee jaar had het management nodig om een ding van 2500 euro te lanceren, terwijl je voor 200 euro al een échte tablet hebt, met tien keer meer mogelijkheden."

https://www.youtube.com/watch?v=gc3_HUpbVXk