SkVV verlangt daadkracht van vervoerders en IenM

“De vervoerders zijn versnipperd”, zegt Meijer. “Je hebt KNV en FMN als brancheorganisaties, Translink Systems voor de OV-chipkaart en drie organisaties die geld van de studentenkaart verdelen over de vervoerders. De samenstelling binnen de branche is steeds anders, dat is dus niet efficiënt. Wij verwachten dat de vervoerders zich beter organiseren, discussies eerst intern voeren en dan bij voorkeur met één duidelijk standpunt komen.”

Verder willen de stadsregio’s dat het ministerie NS scherper gaat aansturen als het gaat om de OV-chipkaart en de tariefstructuur. Meijer: “Het ministerie heeft een eigen rol bij zaken als de tarieven, OV-chipkaart, Viziriskaart en OV-Business Card. Die verantwoordelijkheid kan IenM niet zomaar overlaten aan de stadsregio’s en ons doorverwijzen naar NS. Opdrachtgevers en uitvoerders moeten scherper in hun rol kruipen. Veranderen overheden de spelregels, dan compenseren wij de vervoerders. Maar wij blijven wel de opdrachtgevers. Dat hebben de vervoerders te accepteren.”

Zo willen de stadsregio’s de herkomst- en bestemmingsgegevens krijgen van alle reizigers die de grenzen van een concessie passeren. Meijer: “De OV-chipkaart heeft veel geld gekost en is mede bedoeld om zonder ingewikkeld reizigersonderzoek te achterhalen hoe de reizigersstromen lopen. De cijfers krijgen we wel per concessie, maar we weten niet hoe reizen over de concessiegrenzen gaan. Die gegevens hebben we nodig voor ons tarievenbeleid, de landelijke productformules, afbakening van concessiegebieden en programma’s van eisen. Eerst proberen we die gegevens onderhands te krijgen. Als dat niet lukt, moet het maar via de concessies of als eis bij nieuwe eigendomsverhoudingen van Translink Systems.” Chipkaartorganisatie TLS heeft als aandeelhouders NS (meerderheid), GVB, HTM en RET.

Als de reizigersgegevens te lang uitblijven, passen de stadsregio’s de komende zeven jaar alle concessies aan, kondigt Meijer aan. “Het is raar dat vervoerders de gevraagde data beschouwen als hun bedrijfsinformatie. Want bij een aanbesteding moet er voor alle inschrijvers een gelijk speelveld zijn. De overheden betalen de helft van de exploitatiekosten, die gegevens zijn publiek bezit.”