Een jaar geleden dachten we alleen maar na over groei en het stimuleren van gebruik van het ov. Hoe snel kan de wereld er heel anders uitzien. We hebben nu de schone taak om goed na te denken over de periode tijdens en na corona.
Groot groter en klein kleiner
Nu stimuleert de overheid het mijden van het ov en het zoveel mogelijk thuis blijven. Hoe doe je het dan als vervoerder als je juist had voorgesorteerd op groei? En wat als je net aan het investeren was in duurzame en dure bussen? En wat nu als bovendien de compensatie van de overheid over 2020 leidt tot dieprode cijfers en het vooruitzicht op 2021 leidt tot geen positieve marge kunnen maken?
Mijn eerste gedachte is om de boel dan maar gecontroleerd uit te laten branden. Op naar een nieuwe business wegens kansloze missie. Een tweede gedachte is om - in speltermen gesproken - de zogenaamde Strijdersmodus aan te zetten: er vol voor gaan! Ons goede ov-systeem mag niet zomaar kapotgaan.
Mijn eerste gedachte is om de boel dan maar gecontroleerd uit te laten branden. Op naar een nieuwe business wegens kansloze missie. Een tweede gedachte is er vol voor gaan!
Voor overheden betekent dit het trekken van de portemonnee en medefinancieren van infrastructuur en materieel. Onze kapitaalslasten moeten omlaag. Verder moeten vervoerders samen met opdrachtgevers slimme oplossingen bedenken. Daar zijn best een paar voorbeelden van te geven. Grote en lange bussen inzetten in de spitsen op vrijliggende busbanen, bijvoorbeeld. En gebruik maken van bestaande infrastructuur en bussen veel meer ruimte geven, zodat ze sneller en zonder file belangrijke bestemmingen kunnen bereiken. Niet door reizigers als sardines in een blik te stoppen, maar door bussen luxer te maken dan een eersteklascoupé van een trein.
Op het platteland zullen na corona weer meer mensen gaan wonen: men zoekt ruimte en betaalbare woningen op. Daar kunnen we veel meer kleinschalige voertuigen en flexibele dienstregelingen gebruiken. Misschien wel helemaal geen dienstregelingen, omdat via een app vraag en aanbod gemakkelijk gekoppeld worden. Zo kun je dan, op het platteland van Zeeland en Noord-Holland, in een grote bus, een klein busje of in een taxi terechtkomen. Dit allemaal mogelijk gemaakt door de provincies of vervoerregio’s!
Wij willen wel, wij moeten wel. Anders is ov straks een dode boel. Zoals het was, is het niet meer en zal het voorlopig ook niet meer worden. Anders denken, anders handelen. Dit vraagt om politici en bestuurders met lef. Wie durft?
Zoals het was, is het niet meer en zal het voorlopig ook niet meer worden. Anders denken, anders handelen. Dit vraagt om politici en bestuurders met lef. Wie durft?
Dit artikel is eerder verschenen in OV-Magazine 4-2020. Wilt u OV-Magazine voortaan in print of digitaal ontvangen? Neem contact op of neem een abonnement.
Meer artikelen met dit thema
D66: 'Van verkokerd ov naar publieke mobiliteit'
15 nov 2023In de week voorafgaand aan de verkiezingen interviewt OV-Magazine, in samenwerking met Vervoerregio Amsterdam,…
Kom naar het Grote OV-verkiezingsdebat
3 nov 2023Waar het in de debatten en verkiezingsprogramma’s veel gaat over de thema’s bestaanszekerheid, klimaat en de…
BBB: ‘Omslag nodig in hoe we ov organiseren’
3 nov 2023Tijdens het Grote OV-verkiezingsdebat op dinsdag 7 november gaan diverse kandidaat-Tweede Kamerleden in gesprek…
Zes politici verrassend eensgezind tijdens Grote Mobiliteitsdebat
2 nov 2023Autonoom vervoer krijgt vorm in Rotterdam
14 jun 2023Aan de oevers van de Maas, op een industrieterrein precies tussen Rotterdam en Schiedam, trekt een oudere…
Beperkte bereikbaarheid in beeld
11 mei 2023Voor veel mensen in Nederland is bereikbaarheid vanzelfsprekend. Even op de fiets stappen om boodschappen te…
FlixBus mag nachtlijn starten op A'dam Centraal
8 mei 2023Langeafstandsbusvervoer FlixBus startte 11 mei de dagelijkse nachtlijn N75 naar Berlijn vanaf de IJzijde op…
CNV kondigt vijfdaagse staking streekvervoer aan
30 jan 2023Werknemers in het streekvervoer leggen vanaf 6 februari wederom het werk neer. De staking betreft…
Ik onderschrijf de gedachte van meneer Eringa, maar een bus met de kwaliteit van een eerste klas trein lijkt mij onhaalbaar. Zet in een bus maar eens een kopje koffie op een tafeltje en dan heb ik het niet alleen over de wasborden in het westen des lands. Een lange afstandsbusreis is vele malen vermoeiender dan een lange treinreis om die reden. De spieren in het lichaam worden in een bus - en ook in een auto - constant aangesproken. Om die reden opteer ik voor veel meer railvervoer en het liefst voor de grote afstanden Transrapid-achtige toepassingen.
Ingediend door Peter Steenmeijer op za, 27/02/2021 - 11:25
Reactie toevoegen