Overschakelen op uitstootvrij is pionieren

De gelede bussen van VDL zijn nog allerminst af en ook aan de infrastructuur wordt nog hard gewerkt. De bussen zijn nog blauw en bestickerd met iconische Eindhovense gebouwen, waardoor het onmogelijk is naar binnen te kijken. In de bus zijn de stoelen nog ingepakt en op de grond liggen zandzakken om een volbeladen bus te simuleren. Bij de bekendmaking van de winnaar van de concessie Zuidoost-Brabant werden de voertuigen nog gepresenteerd als Evolans, maar die naam gaat verdwijnen. De provincie maakt binnenkort een nieuwe naam en formule voor de bussen bekend. Ook de kleurstelling wijzigt van blauw naar rood met wit.

Lees ook: 'Heel Europa kijkt naar Eindhoven'

Trambel
Een testrondje voor de pers door de stad gaat – na wat opstartproblemen – geruisloos. "Als u nu goed oplet en luistert, hoort u niks!", grapt Hermes-directeur Juul van Hout. De bus is daarom uitgerust met een tramachtige bel als extra waarschuwing voor mensen die de bus niet horen aankomen.

Direct naast de remise van Connexxion-dochter Hermes staan zes laadinstallaties van Heliox om bij te laden. In de remise zelf wordt nog druk gebouwd aan laadfaciliteiten. Even buiten het gebouw trekken technici de kabels die de laadinstallaties van elektriciteit moeten voorzien. Jaarlijks nemen de bussen zo'n 7 miljoen kiloWattuur af.

De kabels voor de e-bussen in #Eindhoven worden nog getrokken. Jaarlijks gebruikt @HermesOV straks 7 miljoen kWh. #Evolans pic.twitter.com/PH7kQyEa2H

— OV-Magazine (@OV_Magazine) 23 september 2016

De afgelopen maanden hebben de partners een hoop geleerd, zegt Van Hout. Wat doet VDL bijvoorbeeld en wat doet Connexxion in eigen beheer? "We hadden een bepaald beeld van de laadinfrastructuur. Zo wisten we niet dat we zelf een transformatorhuisje moesten neerzetten", legt Van Hout uit. "En toen we eenmaal wilden bouwen, kwam de welstandscommissie om de hoek kijken." De 25 jaar oude remise bleek architectonische waarde te hebben, dus waren er aanpassingen nodig.

Geen elektramensen
Van Hout stelt hardop de vraag of dit de volgende keer weer zo moet. "Wij zijn goed in dienstregelingen maken, maar we zijn geen elektramensen", vat hij samen. "Je moet een partner hebben voor de laadinfrastructuur." Drie partijen dus die samen een zero-emissieconcessie vormgeven: een vervoerder, een voertuigbouwer en een partij voor de laadinfra.

Ook voor de vervoerder komt het een en ander om de hoek kijken. In de voorbereiding van de dienstroosters is een flinke aanpassing nodig. De bussen mogen namelijk maximaal drie uur rijden en moeten dan weer bijgeladen worden om te voorkomen dat een bus met een lege batterijen komt te staan.

Vijf keer per dag eraf
Dat vergt een behoorlijke logistieke planning. "Sommige bussen gaan er vijf keer af tijdens een dag rijden", zegt Van Hout. "We moeten het laden dus heel strak plannen om genoeg bussen te laten rijden. En we moeten een chauffeur vertellen welk voertuig hij moet pakken. Niet meer zomaar een streekbus, maar de bus aan laadpaal 12B. Anders pakt hij misschien een bus die maar vijf minuten aan het laden is. Je wil niet dat een bus strandt. De reiziger mag er niet de dupe van worden dat wij zero-emissie rijden."

Ondanks al het extra werk en tegenvallers zegt Van Hout er '100 procent zeker' van te zijn dat zijn bedrijf op deze concessie winst gaat maken. "We schrijven nooit onder de prijs in. En we kennen dit gebied. Het was van ons en het blijft van ons."