Met zero emissie ook zero virus busvervoer

Uitdagingen laadinfrastructuur

Welk uitdagingen zijn er voor de realisatie van laadinfrastructuur in de openbare ruimte, zoals in stationsomgevingen? Allereerst de veelheid aan stakeholders, een (soms) overbelaste netwerkbeheerder (energietransitie speelt op meerdere gebieden) en de immer aanwezige uitdaging van een acceptabele inpassing van in de basis onaantrekkelijke trafobehuizingen en pantograafpalen. Technisch gezien is laadinfrastructuur misschien geen rocket science, maar er is wel voldoende tijd nodig om alles geregeld te krijgen.

Cees Bakker, Keypoint Consultancy

Daarnaast kan ook de laadveiligheid voor passagiers in de openbare ruimte, zoals een stationsomgeving, een issue worden. Voor het merendeel zit het waarborgen van de passagiersveiligheid al in de separate veiligheidsnormen voor de elektrische bus en de laadinfrastructuur. Voor het laadproces zelf ontbreken veiligheidsnormen echter. Hier zal de komende jaren meer aandacht voor komen, al constateerde het IFV (Instituut Fysieke Veiligheid) in 2016 wel dat elektrische bussen niet onveiliger ‘lijken’ dan dieselbussen. Maar: voorkomen is beter dan genezen.

Dan is er het voortschrijdend inzicht: met de toename van de accucapaciteit en daarmee de actieradius, lijkt het belang van (bij-)laden op knooppunten minder belangrijk te worden en kan laden op de remise in veel gevallen volstaan. Nog geen twee jaar geleden zette een aantal concessiehouders nog stevig in op een combinatie van opportunity charging (in de openbare ruimte) en overnight charging (op de remise).

Ten gevolge daarvan zijn op diverse stations pantograafladers en laadstations gerealiseerd. Het moet blijken of en in welke mate laadvoorzieningen in de openbare ruimte nodig blijven als bijvoorbeeld de omstandigheden slecht zijn (lage temperuren, verslechterende accupakketten).

Een bijkomende vraag is in hoeverre concessieverleners het realiseren van laadinfrastructuur in de openbare ruimte ‘over kunnen laten’ aan de vervoerder.