Vakkennis blijft onmisbaar voor de sector

Neem de ontwerpfouten van de HSL en de aanhoudende vertragingen van de Intercity direct, of de mislukte modernisering van Zwolle–Kampen. Zo maar enkele opzienbarende missers die onmiskenbaar wijzen op tekortkomingen.

Stedenbouwkundige en light-railspecialist Rob van der Bijl ziet dat de kennis die er wel is niet altijd goed wordt gebruikt. “Niemand durft buiten de paden te treden, mensen hebben een heel enge taakopvatting. Ze doen wel hun best, maar worden vastgezet in een bepaalde positie. Die compartimentering leidt er ook toe dat mensen het geheel niet meer overzien. Iedereen beperkt zich tot zijn eigen deelonderwerp, terwijl je als organisatie juist breder moet kijken.”

ProRail-topman Pier Eringa preciseert dat het eigenlijk om twee kwesties gaat: is er genoeg vakkennis en bevindt die kennis zich wel op de goede plaats? “Wat betreft het eerste had ProRail een tijd lang de filosofie dat het een regieorganisatie is, waarbij ingenieursbureaus en aannemers het werk uitvoeren. Ik zit zelf meer op de lijn dat je kennis ook in eigen huis moet hebben omdat je daardoor een betere opdrachtgever bent. De slinger is nu terug aan het bewegen, we halen weer meer kennis in huis.”

Lees ook: Hoe komt de spoorsector aan nieuw talent?

Ook bij Arriva wordt (weer) meer in vakkennis geïnvesteerd. Van Setten: “Volgens computermodellen zijn kwartierdiensten op enkelsporige trajecten niet mogelijk, maar het kan wél als je de vakkennis van je machinisten gebruikt. Wij doen daarom veel aan opleiding en begeleiding van onze machinisten zodat ze de kennis hebben om kritische frequenties te kunnen rijden en daarbij bijvoorbeeld rekening houden met de weersomstandigheden.”

Het volledige artikel verschijnt halverwege maart in OV-Magazine #1 2019. Het artikel verschijnt ook online. Stuit u op de betaalmuur?  Word dan abonnee.